“De druk van deze vriendschap wil ik niet. Heel veel liefs.” Met die woorden zette journalist Raounak Khaddari via WhatsApp een punt achter een vriendschap. Sindsdien worstelt ze met vriendschappen en hoe ze zelf een goede vriend moet zijn. Dat leidde tot een zoektocht naar deze meest ondergewaardeerde relatievorm en naar hoe we zelden spreken over vriendschapsbreuken. Als we weten wat vriendschap is en dat vriendschap bedrijven niet vanzelf gaat, kunnen we er beter in worden. In de lezing legt Khaddari uit wat vriendschap is, welke soorten vriendschappen er zijn en waarom sommige vriendschappen er voor het leven zijn en sommige voor even.

Na haar lezing gaat Raounak in gesprek met schrijver en journalist Heleen Debruyne.

• Raounak Khaddari is journalist bij Het Parool en auteur van ‘Even goede vrienden’ een boek over hoe vriendschap (niet) werkt. In haar boek over vriendschap legt Khaddari aan de hand van filosofie, wetenschap, geschiedenis en persoonlijke verhalen van verschillende mensen uit waarom vriendschappen onmisbaar zijn en welke soorten vriendschap er zijn. Gaandeweg haar onderzoek ontdekt ze ook hoe we betere vrienden kunnen worden voor elkaar en voor onszelf.

• Heleen Debruyne schrijft en maakt radio. In 2021 verscheen haar roman De huisvriend. Elke zondag om 10 uur presenteert ze ‘De Jaren’, op Klara.

Wie vragen heeft over de toegankelijkheidsvoorzieningen, kan contact opnemen met de organisatie: anais.vanertvelde@hogent.be

In deze muzikale boekvoorstelling vertelt kunstenaar en zanger Jaouad Alloul het fictieve levensverhaal van Idriss die al opgroeiend een voortdurend gevecht voert met zijn omgeving, en uiteindelijk ook met zichzelf, om te kunnen zijn wie hij is. Want als kind wilde Idriss een meisje zijn. Dat zou alles oplossen. Hij zou jurken kunnen dragen, en hoge hakken. En hij zou gewoon verliefd mogen zijn op jongens. Elke avond bidt hij weer tot God om genezing. Elke ochtend is alles nog altijd zoals het was. Op twintigjarige leeftijd trekt Idriss de deur achter zich dicht en laat hij zijn religie, zijn thuis en zijn familie achter om op zoek te gaan naar zichzelf. 

Met verhaal en muziek verkent Alloul in ‘De Meisje’ thematieken als gender, familie, religie en seksualiteit, en hoe je van de normen daarrond afscheid moet nemen om waarachtiger te leven.

Na de lezing gaat Jaouad in gesprek met schrijver en moderator Louise Souvagie.

• Kunstenaar en ondernemer Jaouad Alloul is een artistieke kameleon bij uitstek. Opgeleid als banketbakker zette hij zijn eerste stappen op het podium als drag queen. Vele jaren later heeft ze zich ontpopt tot de fenomenale verhalenverteller die hen nu is. In 2021 bracht Jaouad diens debuutalbum ‘Messias’ uit. Alloul toerde langs Vlaamse scholen en podia met de voorstellingen ‘De Meisje’, ‘Venus in Libra’ en ‘Zeemeermin’. In 2023 bracht ze met ‘De Meisje’ hun eerste boek uit. Alloul is ook een veelgevraagd spreker over de vele intersecties in haar identiteit: seksualiteit, gender, religie en migratie.

• Louise Souvagie is schrijver en moderator. In samenwerking met kunstencentrum KAAP maakt ze een podcast genaamd GALLERINAS. In 2022 werd ze geselecteerd als Nieuw Geluid (deBuren). Ze schreef oa voor rekto:verso en nam deel aan het Das Mag Zomerkamp in 2023.

Deze lezing zal plaatsvinden in de MIRY Concertzaal. De zaal is rolstoeltoegankelijk via een lift naar de eerste verdieping. Voor deze lezing zal live Nederlandstalige ondertiteling voorzien worden.

Wie verdere vragen heeft over de toegankelijkheidsvoorzieningen, kan contact opnemen met de organisatie: anais.vanertvelde@hogent.be. Ter plekke kunnen vragen aan de jobstudent bij de balie gesteld worden.

According to the Flemish organisation Fara, we terminate 90 to 95% of all pregnancies in which a disability is identified. Fetuses with disabilities can be aborted well beyond the limit that applies to other fetuses. In Belgium, we are not allowed to (de)select a child based on any other identity characteristic protected by equal opportunities legislation (such as gender or skin color). Why is this allowed with disabilities then? Is selective termination on the basis of disability a form of reproductive freedom for people who are pregnant or a form of discrimination against people with disabilities?

Starting from the North-American context, Rosemarie Garland-Thomson explores the complex moral, ethical, political, social, and individual situation pregnancy presents when prenatal testing indicates a risk for disability in the future child. Healthcare practices and policies often face conflicts of interests between specific people and also between individuals and the common good. An action, perhaps especially a medical treatment, may benefit one person but may harm another. A healthcare treatment can benefit the common good, but harm an individual or a community. The practice of selective testing and the option for termination on the basis of risk for delivering a child with a disability presents a medical case study concerning this ethical dilemma between benefit and harm for individuals and communities. Garland-Thomson’s lecture will offer a framework about the ethical, social, and political commitments of modern liberal democracies to equality, life, self-determination, and protection from harm.

After her lecture, Garland-Thomson will talk to writer and disability studies researcher Piet Devos.

• Rosemarie Garland-Thomson is professor emerita of English and bioethics at Emory University. Her expertise in disability bioethics, critical disability studies, and health humanities brings disability culture, ethics, and justice to a broad range of institutions and communities. She is co-editor of ‘About Us: Essays from the New York Times about Disability by People with Disabilities’ and author of ‘Staring: How We Look’ and several other books

• Piet Devos is a writer and disability researcher. After having completed his training as a translator in French and Spanish in Antwerp and a research master’s degree in literary studies in Leiden, Piet obtained his PhD in Groningen in 2013 with a dissertation on sensory perception in poetry. During a postdoc in Montreal, he further focused on Disability Studies, and in particular on the aesthetics of the ‘imperfect’ body in art and literature. His own blindness provides a critical lens and source of inspiration. Nowadays Piet works as a guest speaker and teacher, but he also uses other forms of media such as video and podcast. His previous work on eugenics, genetics and disability includes the essay ‘Langs bloedbanen’ (Along bloodstreams) and the eight part video series ‘Gesprekken over (on)maakbaarheid’ (Conversations about (un)malleability.).

On accessibility: The entrance from the street has an entrance shaft with a push button. There is a lift to the 2nd floor. The Balzaal hall is accessible to persons in wheelchairs. Both the talk and the discussion afterwards will be accompanied by a sign language interpreter. Those with further questions about accessibility arrangements can contact the organisation: anais.vanertvelde@hogent.be.

More about the accessibility of the venue.

Wanneer we ons tegen ageism verzetten, gaat het meestal over de discriminatie van ouderen. De limiterende werking van leeftijd wordt vaak pas bespreekbaar wanneer je oud bent en het einde in zicht lijkt. Van Saarloos toont dat leeftijdsdiscriminatie iedereen aangaat: al bij geboorte word je een leeftijd toegewezen.

De samenleving is leeftijd gesegregeerd, onderwijs wordt ingedeeld op leeftijd, stemrecht en seksuele handelingsbekwaamheid zijn wettelijk afhankelijk van leeftijd. Toegang tot tijd is een wit privilege en ons denken over seksualiteit, gender, klasse, handicap, financiële zekerheid en ras is verweven met een nauw begrip van leeftijd. Deze lezing maakt een einde aan de sluwe, onzichtbare wijze waarop leeftijd sociale ongelijkheid bevordert en normaal maakt.

Na de lezing gaat Simon(e) in gesprek met doctoraatstudent Nika Looman.

• Simon(e) van Saarloos is de auteur van ‘Against Ageism. A Queer Manifesto’; ‘Herdenken herdacht’; ‘Het Wildersproces’; ‘Het monogame drama’ en ‘Ik deug / deug niet’. Als freelance curator organiseert hen artistieke samenwerkingen, publieke programma’s en tentoonstellingen, waaronder de ABUNDANCE tentoonstelling in Het Hem, de museuminstallatie Cruising Gezi Park, een publiek gesprek tussen Claudia Rankine en Pamela Sneed aan de Universiteit van California, Berkeley, IDFA’s 2022 en 2023 queer programma, de Juicy Refuge lezingenreeks voor Studium Generale aan de Rietveld Academie, en het meerjarige trans*nationale queer solidariteitsproject Through The Window.

Van Saarloos schrijft ook fictie, zoals de roman ‘De vrouw die’ en recente publicaties als het korte sci-if verhaal ‘Dreamdead Surrender’ (Postmodern Culture Journal) en ‘De Foetushemel’, een toneelstuk over abortus en gewelddadig verzet voor Ulrike Quade Company in het Bellevue Theater Amsterdam. Hen deed mee aan artistieke residenties zoals KAVLI Institute for Nanosciences, Deltaworkers New Orleans en Be Mobile Create Together, IKSV Istanbul.  Momenteel woont Van Saarloos in Berkeley, Californië.

• Nika Looman is doctoraatstudent in het project Intimiteit op Latere Leeftijd, waarbinnen die specifiek focust op de ervaringen van queer vrouwen en non-binaire personen met betrekking tot seks en intimiteit.

Deze lezing zal plaatsvinden in de MIRY Concertzaal. De zaal is rolstoeltoegankelijk via een lift naar de eerste verdieping. Voor deze lezing zal live Nederlandstalige ondertiteling voorzien worden. Wie verdere vragen heeft over de toegankelijkheidsvoorzieningen, kan contact opnemen met de organisatie: anais.vanertvelde@hogent.be. Ter plekke kunnen vragen aan de jobstudent bij de balie gesteld worden.

Hoe kunnen we in het reine komen met de vele soorten van ecologisch verlies die onze getroebleerde tijd kenmerken?

De ervaring en anticipatie van ecologisch verlies – van individuele plant- en diersoorten, hele ecosystemen, gekoesterde landschappen of een bewoonbare planeet tout court – veroorzaken intens verdriet, dat steeds acuter wordt beleefd door een groeiend deel van de wereldbevolking naarmate de klimaat- en ecologische crisis zich doorzet. Dat verdriet (en de ermee samenhangende gevoelens van angst, woede, schuld en wanhoop) krijgt echter nauwelijks of geen sociale erkenning.

Deze lezing gaat na hoe ecologisch verlies wordt ervaren, uitgedrukt en verwerkt door rouwpraktijken voor het voetlicht te brengen die zijn ontwikkeld door kunstenaars, milieu- en klimaatactivisten, academici en geestelijke gezondheidswerkers om individuen, groepen en de samenleving als geheel op een positieve en constructieve manier met dergelijke verlieservaringen te leren omgaan en de emotionele impact ervan publieke zichtbaarheid en legitimiteit te geven.

Na de lezing gaat Stef in gesprek met activist Jolien Paeleman.

• Stef Craps is hoogleraar Engelse letterkunde aan de Universiteit Gent, waar hij het Cultural Memory Studies Initiative leidt. Zijn onderzoeksinteresses liggen in de twintigste-eeuwse en hedendaagse literatuur en cultuur, de trauma- en geheugenstudies, het post-kolonialisme, de ecokritiek en de environmental humanities. Hij is co-auteur van Trauma (Routledge, 2020) en auteur van Postcolonial Witnessing: Trauma Out of Bounds (Palgrave Macmillan, 2013) en Trauma and Ethics in the Novels of Graham Swift: No Short-Cuts to Salvation (Sussex Academic Press, 2005).

Daarnaast (co-)redigeerde Craps het boek Memory Unbound: Tracing the Dynamics of Memory Studies (Berghahn, 2017) en diverse themanummers van vaktijdschriften over onderwerpen als ecologisch verdriet, klimaatfictie, dekolonisatie en de herinnering aan de Holocaust in transcultureel perspectief. Momenteel werkt hij aan een studie en een tentoonstelling over ecologische rouw als een creatief en transformatief proces, en coördineert hij een universiteitsbreed keuzevak waarin een scala aan menswetenschappelijke benaderingen van klimaatverandering aan bod komt.

• Jolien Paeleman is actief bij burgerbeweging Extinction Rebellion sinds 2019. Ze is woordvoerder en werkte mee aan de bewegingsopbouw, coalitievorming en outreach, vooral in Gent, waar ze woont. Haar geloof in de cruciale rol van burgerlijk ongehoorzame actie in de maatschappelijke transformatie die we nodig hebben, is vandaag groter dan ooit tevoren.

Deze lezing zal plaatsvinden in de MIRY Concertzaal. De zaal is rolstoeltoegankelijk via een lift naar de eerste verdieping. Voor deze lezing zal live Nederlandstalige ondertiteling voorzien worden.

Wie verdere vragen heeft over de toegankelijkheidsvoorzieningen, kan contact opnemen met de organisatie: anais.vanertvelde@hogent.be. Ter plekke kunnen vragen aan de jobstudent bij de balie gesteld worden.

In dit panel, dat in samenwerking met Curieus doorgaat op het Festival van de Gelijkheid, willen we samen met onderzoeker en docent postkoloniale studies Sibo Kanobana, historica en journalist Heleen Debeuckelaere en juriste Nozizwe Dube de ‘post’ in postkoloniaal bevragen. Want waar en wanneer eindigde het kolonialisme eigenlijk? Leven we echt in een postkoloniale wereld? Hoe gebeurde die overgang van koloniaal naar postkoloniaal dan? Waar liggen de verschillen en waar liggen de gelijkenissen tussen beide tijden?

Die bespiegelingen doen ons ook bij grotere geschiedfilosofische kwesties belanden: hoe eindigen grote historische periodes eigenlijk? En wie besluit dat ze voorbij zijn? Mogen we het verleden heropenen? Wie heeft daar zeggenschap over? Of moeten we het laten rusten en nieuwe toekomsten uitdenken? En natuurlijk: hoe eindigen we het kolonialisme (dan wel)? Zijn er manieren om dat constructief en destructief te doen of gaan constructie en destructie altijd hand in hand? Moeten we dekoloniseren of re-indigeniseren? En hoeveel van de huidige witte wereld moet daarvoor ontmanteld worden?

• Sibo Rugwiza Kanobana is universitair docent culturele en postkoloniale studies aan de Open Universiteit van Nederland en verbonden aan de afdeling Conflict en Ontwikkeling van de Universiteit Gent. Hij promoveerde in 2022 met een proefschrift in de sociolinguïstiek en is sinds 2017 redacteur voor Rekto:Verso, het Vlaamse tijdschrift over kritiek en cultuur. In 2010 schreef Sibo mee aan het boek ‘De bastaards van onze kolonie’ over de verzwegen geschiedenis van de metissen uit Belgisch Congo. In 2021 publiceerde hij het boek ‘Zwarte Bladzijden’, een bloemlezing van essays waarin de Vlaamse (post-)koloniale literatuur vanuit een zwart perspectief wordt besproken. Sibo legt op dit moment de laatste hand aan een nieuw boek getiteld ‘Witte orde. Over ras, klasse en witheid’ dat in 2024 zal gepubliceerd worden bij De Geus.

• Heleen Debeuckelaere is een historicus van opleiding (Universiteit Gent) en een activist van overtuiging. Ze woont en werkt in Brussel, waar ze schrijft over het leven en lijden van de afro-diaspora in België en Europa. Ze publiceerde tot op heden in De Correspondent, rekto:verso en op verschillende Engelstalige online media. Ze schreef een bijdrage aan Zwart (2018, Atlas Contact), een bundel verhalen van negentien zwarte schrijvers uit Nederland en België, samengesteld door Vamba Sherif en Ebissé Rouw. In 2021 werd ze projectcoördinator bij Globe Aroma en binnenlandredacteur bij De Standaard.

• Nozizwe Dube is PhD-kandidaat in EU anti-discriminatierecht aan Maastricht University, waar ze onderzoekt hoe intersectionele discriminatie erkend kan worden in EU anti-discriminatierecht. Ze behaalde een Master in de Rechten aan de KU Leuven en Venice International University (Italië). Ze liep stage bij het Belgisch Grondwettelijk Hof en de Verenigde Naties in New York. Tijdens haar studies was ze coördinator van UNDIVIDED, een studentenplatform dat rond dekolonisatie, gender, LGBTQ+ studenten en intersectionaliteit werkte. Ze is ook medeoprichter van Karibu African Circle Leuven, een studentenvereniging die een thuis biedt voor Leuvense studenten met Afrikaanse roots. Ze schreef opiniestukken voor, onder andere, MO* Magazine en Samenleving en Politiek Magazine. Nozizwe was voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad van 2015 tot 2018.

Tijdens het panelgesprek zal er live Nederlandstalige geschreven ondertiteling geprojecteerd worden. Wie verdere vragen heeft over de toegankelijkheidsvoorzieningen, kan contact opnemen met de organisatie: anais.vanertvelde@hogent.be.

Dit evenement zal plaatsvinden in de Domzaal van Kunstencentrum VIERNULVIER. Over toegankelijkheid: De ingang vanaf de straat is voorzien van een inkomsas met een drukknop. Er is een lift naar de 4e verdieping. De zaal is toegankelijk voor personen met een rolstoel, met begeleiding van een medewerker.

Meer info over de toegankelijkheid van de zaal.

The family is barely working. It is the primary source of violence and sexual abuse for queer youth, women, and children. And in simple labour terms, it asks too much of too few. People who take on the brunt of the care labour within families feel overwhelmed, exploited, lonely and burned-out.

Yet the private nuclear household seems to many of us in the west like a law of nature. Inescapable. But, is it? In fact, care responsibilities, that are now seen as self-evidently within the domain of the family, have previously lived in large part in the commons. Over several centuries, capitalist societies gradually engineered the privatization of care into individual, self-responsible kinship units. This has led to a care scarcity.

According to sociologist Melinda Cooper, this ‘familization’ process has been crucial in the rise of both neoconservative and neoliberal forms of economic governance. Familist capitalism exploits the fact that ‘the family’ feels non-negotiable for most people, not to mention indispensable to many marginalized and state-criminalized people’s survival.

Utopian thinkers, including Marx and Engels but also black anti-imperialist feminists in the US, have raised the possibility of ‘abolishing the family’ for over two centuries. Now, after Covid lockdowns showed us how untenable families are under pressure, there is resurgent curiosity around the world about non-capitalist ways of organizing care. What does familism prevent us from doing and desiring? How might we think about bringing an end to organized care scarcity?

• Sophie Lewis is a feminist writer and independent scholar living in Philadelphia. She is currently at work on a third book manuscript entitled ‘Enemy Feminisms’. Her first two books, both published by Verso Books, are ‘Full Surrogacy Now: Feminism Against Family (2019)’ and ‘Abolish the Family: A Manifesto for Care and Liberation’.  Sophie’s essays and articles appear in academic journals like ‘Feminist Theory’ as well as literary ones like the London Review of Books. Dr. Lewis has a visiting affiliation with the Center for Research on Feminist, Queer and Transgender Studies at the University of Pennsylvania. You can find her lectures and writings at lasophielle.org, and become a subscriber at patreon.com/reproutopia.

After her lecture, Sophie Lewis will talk to writer and gender studies researcher Siggie Vertommen. Both the talk and the discussion afterward will take place in English. There will be live translation to Flemish Sign Language.

• Siggie Vertommen works as an assistant professor of gender studies at the University of Amsterdam and as a postdoctoral researcher at Ghent University. She conducts feminist research into the global politics surrounding (medically assisted) reproduction from Israel/Palestine to Georgia to Belgium. She dreams of feminist revolutions and is a member of all kinds of collectives such as the Ghent University Women’s Strike, Furia, Slow Science and Sophia. She also has a dog, Eddie, the most lovable dachshund in the world.

On accessibility: The entrance from the street has an entrance shaft with a push button. There is a lift to the 2nd floor. The Balzaal hall is accessible to persons in wheelchairs, accompanied by a staff member.

More about the accessibility of the venue.

Werk staat in de weg van een nieuwe wereld. Iedereen is moe, niemand heeft tijd. Het is cruciaal om ons nieuwe werelden te verbeelden. Daarvoor moeten we beter uitgerust zijn en ons anders tot elkaar gaan verhouden. Hoe kunnen we een einde van werk inluiden? Of misschien beter: in welke wereld wordt dat mogelijk? Een einde is altijd ook een begin, een ‘nee’ altijd ook generatief. Welke ‘ja’s kunnen we samen vinden als we ‘nee’ zeggen tegen werk? En hoe kunnen we alvast oefenen met die nieuwe wereld?

Na haar lezing gaat Marguerite in gesprek met redacteur en rekto:verso coördinator Hannelore Roth.

• Marguerite van den Berg schrijft over werk, feminisme, de stad en informele organisatie. Ze publiceerde in 2021 ‘Werk is geen oplossing’ (AUP), een boek over werk en werkweigering. Ze werkt als universitair hoofddocent aan de Universiteit Utrecht in Nederland.

• Hannelore Roth is kernredacteur en coördinator bij rekto:verso. Voordien werkte ze als postdoctoraal onderzoeker in de literatuur- en cultuurwetenschappen aan KU Leuven. Haar expertises zijn Duitse literatuur, gender en (precair) werk. Ze is ook redacteur bij het tijdschrift COLLATERAL – Online Journal for Cross-Cultural Close Reading, en werkzaam als literair vertaler. Seizoenarbeid, haar vertaling van Saisonarbeit van Heike Geißler, verscheen bij het balanseer.

Deze lezing zal plaatsvinden in de MIRY Concertzaal. De zaal is rolstoeltoegankelijk via een lift naar de eerste verdieping. Voor deze lezing zal live Nederlandstalige ondertiteling voorzien worden.

Wie verdere vragen heeft over de toegankelijkheidsvoorzieningen, kan contact opnemen met de organisatie: anais.vanertvelde@hogent.be. Ter plekke kunnen vragen aan de jobstudent bij de balie gesteld worden.

Those born on the verge of the regime change in Poland, grew up hand in hand with the systemic changes the country and the nation had been undergoing in the late 1980s/early 1990s. In a way, this generation embodies all the societal paradigm shifts of that time. They draw from experiences of generations before, who lived through real socialism, all the while functioning in a world of liberal democracy and economy since the get-go.

Perceived by many outside as a story of a peaceful and economically successful regime transition, pundits and public opinion in Europe are surprised by the gradual disintegration of what can be seen as an incredible achievement of Poland in the last decades. This particularly since the conservative Law and Justice party won the parliamentary and presidential elections in 2015.

Through the micro-historical and autobiographical lenses, Olga will comment on the ascent of Poland as a major Eastern European power and show domestic problems that caused this position to change. For this, she draws from her experience as a working class, queer woman going through these developments in the 1990s and 2000s. By doing this, her aim is to complicate the binary narrative of total success followed by total degradation, simultaneously acknowledging the difficult starting—or ending—point for the country at present.

After her lecture, Olga Byrska will talk with researcher Jonas Vanderschueren. Both the talk and the discussion afterwards will take place in English.

• Olga Byrska (she/her) was born in 1991 in Warsaw. She’s a historian finishing her PhD at the European University Institute in Florence. Her professional career started as a journalist, having published over 50 articles in the Polish press. Now she lives in Paris and writes also for theatre.

• Jonas Vanderschueren (he/they) is a postdoctoral fellow at KU Leuven, Faculty of Arts, Cultural Studies. They specialize in contemporary Polish theatre, performance, and culture. They recently obtained a PhD in Cultural Studies with a dissertation entitled Dissenting Bodies: Queering Polishness in Polish theatre since 2005, which investigated the artistic strategies that contemporary Polish makers have developed to resist the pressures to comply with Polish normativity, an inseparable collision between Polish nationalism and heteronormativity.

Currently, they are working on REFAM, a CELSA-funded research collaboration between KU Leuven, University of Tartu, and Jagiellonian University. They are also active as an essayist and research journalist, having contributed to Etcetera, rekto:verso, MO*, Jacobin Nederland, Dialog. Pismo, and various other media.

This lecture will take place at the MIRY Concerthall. The venue is wheelchair accessible via a lift to the first floor. Both the talk and the discussion afterwards will be accompanied by a Flemish sign language interpreter.

Anyone with further questions about accessibility facilities can contact the organization: anais.vanertvelde@hogent.be. On site, questions can be asked to the student at the front desk.

Om persoonlijke redenen wordt deze lezing helaas geannuleerd.

Wat als het einde het begin had moeten zijn? Onze manier van kijken naar geboorte en dood zegt veel over onze maatschappij, en dat is al helemaal het geval als die twee zo goed als samenvallen.

Ouders van een gestorven baby moeten vechten tegen onzichtbaarheid en worden zelden erkend als ouders. Want wanneer een kindje tijdens de zwangerschap of kort na de bevalling sterft, lijkt het alsof het niet heeft bestaan. We hebben getuigen nodig die ons bestaan bevestigen, mensen die ons gezien hebben, om er volledig te kunnen zijn. “Koester de mooie herinneringen”, wordt gezegd als iemand overlijdt. Maar wat als er nauwelijks momenten zijn om te herinneren? Was er dan minder sprake van ‘een persoon’? Ben je dan minder ‘ouder van’?

Er is één gedachte die ouders overeind houdt na het verlies van hun baby: met hun lichamen, met hun aandacht en betekenis verlenende gebaren fungeren ze als de curatoren van het bestaan van hun kind. Het behoud van die connectie tussen ouder en kind is een intuïtieve strijd, waarbij het beleid achterophinkt. Op basis van haar activisme, politiek engagement en persoonlijke ervaring gaat Maud na op welke manier de verbinding tussen ouders en hun sterrenkindje beter gestut kan worden, in plaats van doorgeknipt.

• Maud Vanwalleghem spreekt en schrijft over wat schuurt. Ze ijvert voor de bescherming van mensenrechten en deed dat onder meer als directeur van de Liga voor Mensenrechten, bij UNPO, het Europees Parlement en Vrouw & Maatschappij. Eind 2021 legde ze hoogzwanger de eed af als senator. Enkele weken na de bevalling overleed haar zoontje Hector. In mei 2023 legde ze haar mandaat neer op een manier die veel losmaakte. Als freelancer begeleidt ze non-profitorganisaties om hun politieke impact te vergroten.

Deze lezing zal plaatsvinden in de MIRY Concertzaal. De zaal is rolstoeltoegankelijk via een lift naar de eerste verdieping. Voor deze lezing zal live Nederlandstalige ondertiteling voorzien worden.

Wie verdere vragen heeft over de toegankelijkheidsvoorzieningen, kan contact opnemen met de organisatie: anais.vanertvelde@hogent.be. Ter plekke kunnen vragen aan de jobstudent bij de balie gesteld worden.

Grenzen sturen onze beweging. Ze bepalen wie en wat waarheen kan, of net niet. Voor sommige mensen is de wereld als een dorp, terwijl duizenden andere mensen het leven laten aan de buitengrenzen van Europa. Diezelfde grenzen sturen ook ons denken. We kunnen ons niet inbeelden dat grenzen heel anders zouden zijn dan we ze nu kennen. Wie pleit voor open grenzen zet zichzelf buiten het debat. Kunnen we afscheid nemen van onze kijk op grenzen? En waarom is dat zo moeilijk?

Na haar lezing gaat Naima Charkaoui in gesprek met kunstenaar Thomas Bellinck.

• Naima Charkaoui studeerde politieke wetenschappen aan de Universiteit Gent. Ze werkt sinds 2001 rond mensenrechten, ongelijkheid en racisme. Momenteel werkt ze in het veld van internationale solidariteit, daarvoor in de kinderrechtensector en eerder stond ze ruim 10 jaar aan het hoofd van het Minderhedenforum. Ze publiceerde enkele boeken: ‘Racisme, over wonden en veerkracht’ (ook vertaald in het Frans als ‘Le racisme, une histoire de blessures et de résilience)’, ‘Het opengrenzenmanifest’ en het kinderboek ‘Racisme, stop de pijn’ (i.s.m. Ikrame Kastit en Uit de Marge).

• Thomas Bellinck is een Brusselse kunstenaar wiens documentaire praktijk zich vertakt in theater, installatiekunst, TV, … Hij is vooral bekend om zijn werk over door de staat gesanctioneerd geweld, geheugenpolitiek en mobiliteitsongelijkheid.

Deze lezing zal plaatsvinden in de MIRY Concertzaal. De zaal is rolstoeltoegankelijk via een lift naar de eerste verdieping. Zowel de lezing als het nagesprek zullen doorgaan in het Nederlands en vertaald worden naar Vlaamse Gebarentaal.

Wie verdere vragen heeft over de toegankelijkheidsvoorzieningen, kan contact opnemen met de organisatie: anais.vanertvelde@hogent.be. Ter plekke kunnen vragen aan de jobstudent bij de balie gesteld worden.